Γεννήθηκα στην Πτολεμαίδα το 1933, γιατί ο πατέρας μου ήταν ειρηνοδίκης και βρέθηκε εκεί με μετάθεση. Ήμουν βρέφος όταν χώρισε με τη μάνα μου και με πήρε, σαράντα ημερών, κατεβήκαμε με τον σιδηρόδρομο στην Αθήνα, στις αδελφές του, και έφυγε πάλι με μετάθεση, στη Σκιάθο αυτήν τη φορά. Ο πατέρας μου ήταν 52 χρονών, η μάνα μου 18 όταν γεννήθηκα, δεν ταίριαξαν. Προφανώς ήταν μια ατυχής συνεύρεση, έμεινε η μάνα μου έγκυος κι εκείνος ήταν δικαστής, έπρεπε να την αποκαταστήσει. Με τη μητέρα μου δεν είχαμε σχέσεις ποτέ, δεν συνδεθήκαμε, δεν τη γνώρισα. • Μεγάλωσα με τις τέσσερις αδελφές του πατέρα μου, με τέτοια αγάπη που δεν έχει πάρει άλλος άνθρωπος. Άρχισα να λέω "μαμά" τη μεγάλη αδελφή του, τη Βαρβάρα - σκεφθείτε, έφτασα επτά-οκτώ χρονών και δεν είχα καταλάβει ότι αυτή δεν ήταν η μητέρα μου. Ούτε τον πατέρα μου θυμάμαι εκείνα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου, έλειπε συνεχώς. Χτύπησε μια μέρα το κουδούνι, βγήκα να δω από το μπαλκόνι και φώναξα...