Πάνω στο ferry boat που συνδέει την Καβάλα με τη Θάσο, λαμβάνει χώρα μια παράσταση με έμπνευση από αλήθειες που διατυπώθηκαν από τον Χρόνη Μίσσιο, μια ωδή σε όσα δεν τολμήσαμε: στις επιθυμίες που μείνανε μισοειπωμένες, στις λέξεις που δε βρήκαν ποτέ στόμα για να ειπωθούν, στα βλέμματα που στράφηκαν αλλού. Σε όλα εκείνα που δεν ζήσαμε - αλλά και σε όσα μπορούμε ακόμη να ζήσουμε. Ο Μάριος Κακουλλής βρίσκεται πίσω από τη σύλληψη του "(Όλα)ν όσα αφήνουμε πίσω < για ένα αύριο που δε θα έρθει ποτέ", ενώ υπογράφει και τη σκηνοθεσία της παράστασης. *** Η ιδέα γεννήθηκε από μια βαθιά προσωπική ανάγκη να δώσω χώρο σε όλα εκείνα που συχνά μένουν μέσα μας άρρητα - τις επιθυμίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ, τους δισταγμούς, τις αναβολές, τα βλέμματα που στράφηκαν αλλού. Παράλληλα, ήθελα να στοχαστώ πάνω στο τι σημαίνει σήμερα να μετακινούμαι. Όχι μόνο γεωγραφικά, αλλά κυρίως εσωτερικά, μέσα στην ίδια μου την ψυχή. ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ! Το Ψέμα, του Φλοριάν Ζελέρ...