Είναι απορίας άξιο πώς το μυαλό του Έτγκαρ Κέρετ παραμένει τόσο καθαρό. Όταν διάβασε το χειρόγραφο του τελευταίου του βιβλίου του φάνηκε κάπως σκοτεινό, απαισιόδοξο, δυσοίωνο. Κοιμήθηκε και ξημέρωσε η 7η Οκτωβρίου με την επίθεση της Χαμάς. Μετά το βιβλίο τού φαινόταν μια χαρά. Ο Κέρετ γεννήθηκε στη Ραμάτ Γκαν πριν από 58 χρόνια, το καλοκαίρι του Πολέμου των Έξι Ημερών, από γονείς επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος. Ένα φοβερό βιογραφικό. Έχει υπάρξει φιλειρηνιστής σε όλη του τη ζωή και σταθερά επικριτικός απέναντι στον Νετανιάχου. Η λογοτεχνία του, πάντως, δεν είναι στρατευμένη, αν αυτό περίμενε κανείς. Ή ίσως είναι στρατευμένη με το να μην είναι στρατευμένη. Ή είναι τόσο πλαγίως στρατευμένη, που μετά τίθεται απλώς ένα θέμα ερμηνείας. Μέσα από τα διηγήματά του φωνάζει ότι υπάρχει και η ζωή. Αλλά επειδή ζούμε σ' αυτόν τον κόσμο, ο Κέρετ χρειάστηκε, για να μπορέσει να ακουστεί, να επιστρατεύσει τη σπανιότερη εκ των αρετών ενός πεζογράφου·...