Κριτική από τον Άκη Καπράνο Η νέα ταινία του Πολ Τόμας Άντερσον είναι μια σουρεαλιστική κωμωδία, μασκαρεμένη ως ταινία δράσης, όπου το κωμικό (και προφανώς το δραματικό) στοιχείο δείχνει βαθιά ριζωμένο στις αντιφάσεις της σύγχρονης Αμερικής. Αν ο Άλτμαν στήνει πολυφωνικές σκηνές όπου το παράλογο μπερδεύεται με το ρεαλισμό, ο Άντερσον στο "Μια μάχη μετά την άλλη" παίρνει το σουρεάλ και το δυναμιτίζει, χρησιμοποιεί τη δράση ως φακό, για να φωτίσει το πολιτικό τοπίο. Ο κεντρικός ήρωας, ο Μπομπ, είναι ένας πρώην επαναστάτης, κάποιος που κάποτε πίστευε στα μεγάλα λόγια, στα μεγάλα κίνητρα. Τον συναντάμε αποξενωμένο, διαλυμένο από τις παλιές του ιδέες, με μια κόρη κι ένα παρελθόν που δεν του επιτρέπει ούτε να ξεχάσει, μα ούτε και επανέλθει με τον ίδιο ενθουσιασμό. Απέναντί του, η φιγούρα του Συνταγματάρχη Λόκτζο λειτουργεί ως ενσάρκωση μιας νέας μορφής εξουσίας, πνιγμένη σε παλιά εθνικιστικά συνθήματα και κωμικούς ψυχαναγκασμούς. Ο Άντερσον...