Οι νομπελίστες οικονομολόγοι Ντάρον Ατζεμόγλου και Τζέιμς Ρόμπινσον επιχειρηματολογούν πειστικά στο βιβλίο τους Γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη υπέρ της ύπαρξης στιβαρών θεσμών που εγγυώνται την ευημερία, την καινοτομία και την ειρήνη. Η έμφαση είναι στο "στιβαρών", όπου οι θεσμοί προσλαμβάνουν το κύρος που τους προσδίδουν οι ανθρώπινοι φορείς τους και η τήρησή τους. Πρόσφατα έλληνας συνάδελφος καθηγητής έκανε μια αποστομωτική παρατήρηση: "κι εμείς έχουμε θεσμούς, αλλά τι συμβαίνει στην πράξη;". Αυτό που συμβαίνει, για να συνεχίσω τη σκέψη του, είναι ότι δεν έχουμε στιβαρούς θεσμούς, ενώ πίσω τους παραμονεύει συνήθως η "παράγκα". Οι δημοκρατικοί θεσμοί μετά το 1974 διαρκώς αποψιλώνονται και μοιάζουν πια προσχηματικοί. Ενα φύλλο συκής για να λαμβάνει η Ελλάδα κοινοτικούς πόρους, που ως επί το πλείστον λυμαίνονται οργανισμοί και πρόσωπα συμβατά με τους ευρωπαϊκούς "θεσμούς" - άλλωστε η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει εδώ και χρόνια τους "Μεγάλους...