Η άνοδος του Κρίστοφερ Νόλαν υπήρξε συναρπαστική. Επί δεκαετίες το Χόλιγουντ υπακούει στις διαταγές του: Είναι ένας σκηνοθέτης που μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και να βρίσκει χρηματοδότες εκεί που άλλοι καταξιωμένοι συνάδελφοί του αποτυγχάνουν. Με το θρίλερ του "Following" (1998) βρήκε τη θέση του στον χάρτη των κινηματογραφικών δημιουργών, με το "Insomnia" (2002) την κατοχύρωσε. Με την αριστουργηματική τριλογία του "Μπάτμαν: Η αρχή" (2005), "Ο σκοτεινός ιππότης" (2008), "Ο σκοτεινός ιππότης: Η επιστροφή" (2012) φαντάστηκε διαφορετικά τον διάσημο υπερήρωα, στο "Prestige" (2006) δημιούργησε ένα μαγικό ταχυδακτυλουργικό σόου, με το αριστοτεχνικό "Inception" (2010) απέδειξε ότι είναι ένας κορυφαίος κινηματογραφιστής, με το "Interstellar"(2014) έριξε τη ματιά του στα άστρα, με τη "Δουνκέρκη" (2017) έγραψε μια ιστορία για τον ηρωισμό και την ήττα. Και μετά ήρθε το "Οπενχάιμερ" (2023), η πιο σπουδαία ταινία του μέχρι σήμερα, με την οποία ο...