Στο μπαλκόνι των διακοπών μου στον Αβλέμονα Κυθήρων, βυθισμένη μέσα σε μια ανεμοδαρμένη νουβέλα του Τζόζεφ Κόνραντ για τις περιπέτειες ενός νεαρού καπετάνιου, έπιασα με την άκρη του ματιού του τον ιδιοκτήτη του ενοικιαζόμενου δωματίου να ετοιμάζει το βαρκάκι του για βραδινό παραγάδι. "Κύριε Μανώλη, θα με πάρετε μαζί;", του ένευσα και εκείνος καλόκαρδα προσφέρθηκε: "Φέρε μπουφάν, θα βγούμε κατά τις 10 αλλά θα γυρίσουμε μετά τα μεσάνυχτα και θα έχει δροσιά". Το νυχτερινό ψάρεμα είναι η μόνη αρχέγονη τελετουργία του ελληνικού καλοκαιριού που ακόμα δεν έχει διαταραχθεί από τον μαζικό τουρισμό. Στη σιγαλιά των σκοτεινών κυμάτων ξαναβρίσκεις το συμβολικό μέρος που μπορείς να συνομιλήσεις με τον Θεό και τους προγόνους, όπως έλεγε και ο Κόντογλου. Σε λίγο, η τετράχρονη μηχανή του "Γλάρου" πήρε αμέσως μπροστά με αυτόν τον γνώριμο ήχο που σε κάνει να ταξιδεύεις μόνο με το άκουσμα. Ξεκινήσαμε. Αβλέμονας Κυθήρων, το σταθερό στέκι της στήλης. Το...