Σε μια ζωντανή εμφάνισή του στη βελγική τηλεόραση, το καλοκαίρι του 1965, ο Τσακ Μπέρι θυμίζει ανήμερο θηρίο. Ο σκηνογράφος τον είχε τοποθετήσει μαζί με την μπάντα του στο κέντρο της σκηνής, με τρεις σειρές από καθήμενους θεατές γύρω τους. Αυτό το πλήθος -Βέλγοι πολίτες ντυμένοι με καλοραμμένα κοστούμια και κυρίες με κομψά ταγέρ και ψηλοτάκουνες γόβες- μοιάζει με Ευρωπαίους αποικιοκράτες που στέκονται ιντριγκαρισμένοι μπροστά στο "εξωτικό" θέαμα. Μπορεί το κοντραμπάσο και το πιάνο -όργανα της ευρωπαϊκής συμφωνικής ορχήστρας- να τους είναι οικεία, όμως, όταν ο "πατέρας του ροκ εν ρολ" κρεμάει την κιθάρα στον ώμο του και ξεκινάει να παίζει το πρώτο του χιτ, το "Maybelline" του 1955, η σαρωτική του ενέργεια τους κάνει να σαστίζουν. Είναι η στιγμή που η συντηρητική Γηραιά Ηπειρος κοιτάζει με ένα μείγμα φόβου και θαυμασμού το υπέροχο τέρας που δημιούργησε όταν οι ήχοι της παντρεύτηκαν με αυτούς της Αφρικής, στο έδαφος της Αμερικής. Ο...