Ο πρώτος "true crime" πίνακας της νεότερης ζωγραφικής: μια σκηνή εγκλήματος που δεν απλώς αναπαριστά, αλλά σκηνοθετεί τα τεκμήρια, μετατρέποντας τον θεατή σε ερευνητή ή δυνητικό ντετέκτιβ. Ποιος δεν είναι εξοικοιωμένος με έναν από τους σπουδαιότερους πίνακες της σύγχρονης ιστορίας; Ο "Θάνατος του Μαρά" (1793) του Ζακ-Λουί Νταβίντ είναι, με όρους σύγχρονης οπτικής κουλτούρας, ο πρώτος "true crime" πίνακας της νεότερης ζωγραφικής: μια σκηνή εγκλήματος που δεν απλώς αναπαριστά, αλλά σκηνοθετεί τα τεκμήρια, μετατρέποντας τον θεατή σε ερευνητή ή δυνητικό ντετέκτιβ. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ Στην πρώτη ματιά, όλα φαίνονται αφοπλιστικά λιτά: ο επαναστάτης δημοσιογράφος Ζαν-Πολ Μαρά, δολοφονημένος στην μπανιέρα του στις 13 Ιουλίου 1793 από την Σαρλότ Κορνταί, γέρνει προς το μέρος μας, το σώμα ημιβυθισμένο στο νερό, το δέρμα του γαλακτερό, ο φωτισμός αυστηρός, το άνω μισό του καμβά σαν μια σιωπηλή έρημος.Ένα σύστημα διπλών ιχνών Κι...