Του Strange Attractor Μπορεί να συμπεριφέρεται ως κοκοράκι γεμάτος έπαρση και αλαζονεία, να υποτιμάει και να "φτύνει" ομολόγους του, και να αποφεύγει τεχνηέντως άλλους, σαν να μην υπάρχουν (π.χ. τον Κυριάκο μας), αλλά ο Ντόναλντ Τραμπ ό,τι λέει το κάνει, ή τουλάχιστον το προσπαθεί. Από την πρώτη φορά που ήταν υποψήφιος για την προεδρία το 2016, ο Τραμπ μου θύμιζε τον Αλέξη. Όχι διότι ήταν αριστερός (μήπως άραγε ήταν ο Αλέξης;), αλλά επειδή υποσχέθηκε εκατοντάδες πράγματα, που στο δικό μου μυαλό ήταν εντελώς ανέφικτα να γίνουν. Και δεν μιλάω μόνο για την αναστροφή της παγκοσμιοποίησης, ή τη μείωση της ανεργίας, ή τη σμίκρυνση του κράτους, ή την επαναφορά των επιχειρήσεων στην Αμερική, κλπ. Μιλάω για όλα αυτά που έλεγε τότε για τον ISIS, για την Ιερουσαλήμ, για τη λαθρομετανάστευση, για τους δασμούς, για το τοίχος, για τους Μουσουλμάνους, για την εγκληματικότητα, κλπ, κλπ. Και τι δεν υποσχέθηκε δηλαδή; Και όμως! Ο Ντόναλντ με το ντεκαπέ...