Οι διαρκείς αλλαγές ισορροπιών και οι στρατηγικές επιλογές των χωρών Η επικείμενη κατ' ιδίαν συνάντηση του Ντόναλντ Τραμπ με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, στο πλαίσιο των ζυμώσεων για εκεχειρία στο ουκρανικό μέτωπο, επαναφέρει στο προσκήνιο τον εύθραυστο χαρακτήρα των διεθνών ισορροπιών και συμφερόντων. Το καθεστώς Μπάιντεν είχε απομονώσει πλήρως τον Βλαντιμίρ Πούτιν και το καθεστώς του Κρεμλίνου. Η διακυβέρνηση Τραμπ κρατά διαφορετική στάση, επιδιώκοντας την ειρήνευση στο ουκρανικό μέτωπο, θυσιάζοντας το διεφθαρμένο καθεστώς του Βολοντίμιρ Ζελένσκι και αναζητώντας μια νέα ηγεσία στο Κίεβο. Η Ρωσία από την πλευρά της έχει καταφέρει να εδραιώσει τις επιδιώξεις της σε εδαφικό επίπεδο, κατέχοντας σχεδόν το 40% των ουκρανικών εδαφών στα ανατολικά της χώρας, ένα "σύνορο" από το οποίο μάλλον δεν θα υποχωρήσει, ανεξαρτήτως των πιέσεων που θα της ασκηθούν. Περί "σωστής πλευράς της Ιστορίας" λοιπόν ο λόγος. Αν υπάρχει, ποια είναι αυτή, και πόσο...