Αν σας πιάσει ο οίστρος να σκορπίσετε χιλιάρικα δίπλα στο κύμα, ξαναδιαβάστε το καβαφικό ποίημα "Η πόλις" Του Παναγιώτη Λιάκου Χρήματα μπορεί να περισσεύουν σε ορισμένους. Χρόνος εις ουδένα. Ο πανδαμάτωρ χρόνος είναι το μόνο περιουσιακό στοιχείο του ανθρώπου το οποίο παραμένει αμετάβατο. Μπορεί ο Κύριος να σου έχει προϋπολογίσει χίλια χρόνια ζωής, αλλά εσύ δεν είσαι σε θέση να χαρίσεις ούτε ένα δευτερόλεπτο σε κάποιον. Μόνο με έμμεσο τρόπο μπορείς να το κάνεις: Eργαζόμενος για πάρτη του. Η εργασία υπέρ του ενός και του άλλου θεωρείται μεν τρόπος εξασφάλισης των προς το ζην, αλλά είναι και μια μορφή εκχώρησης χρόνου υπέρ της ευημερίας τρίτου. Αυτοχειρία με δόσεις, δηλαδή, για το μηνιάτικο... Οπότε, το ηθικό δίδαγμα είναι απλό: Μη δαπανάτε τον χρόνο σας για το ζην και το ευ ζην του ξενοδόχου, του εστιάτορα, του ιδιοκτήτη παραθαλάσσιου μπαρ ή ορεινού καφενείου. Παραμείνετε στην -πιθανότατα ξαλαφρωμένη από τον πολύ κόσμο- περιοχή σας και...