Η Νινέττα Λάσκαρι στο βιβλίο της "Κέρκυρα: Μια ματιά μέσα στον χρόνο 1204-1864" εξηγεί ότι στους Κερκυραίους άρεσε η ιδέα να φτιάχνουν και να στέλνουν στα νεογέννητα ένα γλυκό, όπως έκαναν κι οι Ηπειρώτες, οι οποίοι έστελναν σε αυτές τις περιπτώσεις τηγανίτες. Οι τηγανίτες όμως δεν τους ικανοποιούσαν αφενός γιατί δεν τρώγονται κρύες και αφετέρου γιατί τις τρώνε συνέχεια από τ' Άη Δημητρίου ως τ' Αγιού -26 Οκτώβρη έως 12 Δεκέμβρη. "Ετσι, όταν με τον μεγάλο διωγμό των Εβραίων από την Ισπανία, το 1492, αυτοί φέρανε μαζί τους και το Pan di Spagna (το γνωστό σε όλους παντεσπάνι), αρπάξανε την ευκαιρία: να ένα γλυκό δυναμωτικό κι ελαφρύ που μπορούσε άφοβα να φάει χωρίς να κρεπάρει (να βαρυστομαχιάσει) η λεχώ. Η συνήθεια στην Κέρκυρα να στέλνουνε παντεσπάνια κράτησε κάπου μέχρι το 1960. Εφτιαχναν τα παντεσπάνια σε μικρές και βαθιές φόρμες και τα σκεπάζανε εντελώς με κοπανισμένη ζάχαρη - a velo- να γίνουν κάτασπρα". Στις μέρες μας κρατάει...