Βγαίνεις από το αεροδρόμιο και σε χτυπάει στο πρόσωπο αυτή η ιδιαίτερη αύρα της Λυόν - όχι παρισινή, όχι μεσογειακή, κάτι δικό της, πιο βόρειο, πιο στιλάτο, πιο... νόστιμο. Γιατί εδώ, σε αυτή τη λιγότερο τουριστική αλλά απείρως πιο γοητευτική πόλη της Γαλλίας, θα φας σαν θεός, θα περπατήσεις σαν ντόπιος και θα χαζέψεις με τα μάτια ψηλά, εκεί όπου αρχίζει η παλιά πόλη και τελειώνει η προβλέψιμη Ευρώπη. Βάλε λοιπόν στο μυαλό σου τέσσερις μέρες γεμάτες: Το πρωινό σου σε μικρό boulangerie με μυρωδιά από φρεσκοψημένη μπαγκέτα και ένα εσπρεσάκι στο όρθιο. Το μεσημεριανό σου σε bouchon - τις μικρές, ζεστές ταβέρνες της Λυόν - με quenelle και κόκκινο κρασί. Το απόγευμα σε βόλτα στον ποταμό Σον, που τον χαζεύεις και δεν σε χαζεύει πίσω. Και το βράδυ στην Croix-Rousse ή στο Presqu'ile, με ποτάκια, μουσικές και αυτό το αβίαστο "γαλλικό" που δεν παλεύεται. Και κάπου ανάμεσα στα παραπάνω, λίγο Musee des Beaux-Arts, λίγο traboules που κρύβουν...