Βγαίνεις από την πόρτα του σπιτιού σου, οδηγείς γύρω στο 45λεπτο, και βρίσκεσαι να περπατάς ανάμεσα σε 300-400 φοίνικες (κανείς δεν ξέρει το ακριβές νούμερο) σε ένα κανονικότατο -και υγιέστατο, μην ακούς τις φήμες για το κόκκινο σκαθάρι που έφαγε όλους τους φοίνικες της χώρας, κάποιοι γλίτωσαν- φοινικόδασος. Είδες που νόμιζες ότι η Αττική δεν μπορεί πια να σε εκπλήξει;Καλωσήρθατε στο Λαύριο Μια φορά κι έναν καιρό, στα τέλη του 19ου αιώνα, ήταν μια εταιρεία, Γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου την έλεγαν, που ήρθε στην Ελλάδα και έφτιαξε μια πόλη για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της σε εργατικό δυναμικό -company town, καταπώς λένε στα εξωτερικά. Η πόλη αυτή είναι το Λαύριο που ξέρεις σήμερα. Σύντομη επανάληψη για όποιον δεν πρόσεχε εδώ. Η εταιρεία, που λες, αυτή, έφερε το 1880 στο Λαύριο -και συγκεκριμένα στη γειτονιά του Κυπριανού, όπου έμεναν πολλοί από τους υπαλλήλους της- φοίνικες από το Αλγέρι. Τους φύτεψε εδώ, όχι τόσο για...