Στις παλιές φωτογραφίες, ο Αρμένιος συνθέτης Τιγκράν Χαμασιάν μοιάζει με ροκ σταρ. Ως παιδί, είχε τη φιλοδοξία να παίζει κιθάρα σε θρας μέταλ μπάντα. Τελικά, τον κέρδισαν το πιάνο και η τζαζ. Πάντα όμως μέσα από ένα πρίσμα περιπέτειας, συνδυάζοντας τους αυτοσχεδιασμούς και τη δεξιοτεχνία του είδους με το προοδευτικό ροκ, την αμερικανική λαϊκή παράδοση, τις μουσικές της Αρμενίας, τον μινιμαλισμό και τον μυστικισμό. Για να είμαι ειλικρινής, η μιάμιση ώρα διάρκειας του τελευταίου άλμπουμ του,The bird of a thousand voices, μου έπεσε μεγάλη μέσα στο κατακαλόκαιρο. Πόσω μάλλον για ένα απαιτητικό άκουσμα σαν αυτό. Όμως ήδη από το πρώτο κομμάτι, το καταιγιστικό The kingdom, ήξερα πως έχω να κάνω με έναν φλεγόμενο δημιουργό, σίγουρο γι' αυτό που κάνει, πρόθυμο να ξεπεράσει τον εαυτό του. Ακούστε το σόλο στο τελευταίο λεπτό τού The quest begins και θα καταλάβετε τι εννοώ. Αυτή είναι η μουσική της υπερβολής, της υπέρβασης. Ασφαλώς, ο δίσκος The...