Είμαι έξι χρονών, περίπου. Μόλις πήρα από το περίπτερο ένα καφετί κυπελλάκι με το χαρακτηριστικό σχέδιο της πόλης γύρω γύρω. Μου φαίνεται ωραίο, κάπως σοβαρό. Αφαιρώ απαλά το χάρτινο καπάκι για να ανακαλύψω τα καραμελωμένα καρύδια (τα μισά κολλημένα πάνω του) και το παγωτό με γεύση κρέμα-σοκολάτα. Το τρώω και νιώθω μεγάλη. Fast forward στο σήμερα: Είμαι μεγάλη και βρίσκομαι στο Ιώδιο, στο Κολωνάκι. Τρώω τις τελευταίες μπουκιές από το τέλειο, κρεμώδες, πλούσιο Σικάγο - το σερβίρουν στο ίδιο old school κυπελλάκι του περιπτέρου. Σκέφτομαι το φαγητό που προηγήθηκε. Είναι Δευτέρα βράδυ και το μαγαζί είναι γεμάτο. Η Γεωργιάννα Χιλιαδάκη, που συναντιέται ξανά -από την εποχή του Funky Gourmet- με τις Δανάη Βορίδου και Ερασμία Μπαλάσκα, κινείται στον χώρο με τα χαρακτηριστικά ξανθά, φουντωτά μαλλιά της, σαν μέλισσα. Πηγαίνει πιάτα στα τραπέζια, κοιτάζει να είναι όλα εντάξει - με αυτοπεποίθηση, αλλά και έναν παιχνιδιάρικο τρόπο. Στη Χιλιαδάκη...