Μαρίνα Πετρίδου 23.05.2025 • 15:15 Κοινοποίηση 0 Σχόλια Έχω επισκεφθεί δεκάδες σουβλατζίδικα στην Αθήνα και εκτός. Έχω γράψει δύο βιβλία για το σουβλάκι. Αυτό όμως που συμβαίνει στο μαγαζί του κυρ Ανδρέα στον Κορυδαλλό δεν το έχω ξαναδεί. Σε μια γειτονιά με μονοκατοικίες και αυλές, πίσω από τις φυλακές, ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει. Στο μικρό σουβλατζίδικο με την τιρκουάζ πρόσοψη τα κάρβουνα καίνε στην ψησταριά στη μία γωνία. Στον πάγκο τρία-τέσσερα κόκκινα, πικάντικα κρεμμύδια περιμένουν καθαρισμένα - όχι κομμένα. Αυτό θα γίνει την ώρα που θα τυλιχτεί το σουβλάκι. Δίπλα τους, γυαλιστερές ντομάτες, πλυμένες, ολόκληρες - για τον ίδιο λόγο. Στη ρετρό φριτέζα, οι πατάτες "χοροπηδάνε" μέσα στο χρυσαφένιο λάδι. Δεν έχουν ίδιο σχήμα, γιατί έχουν κοπεί στο χέρι. Το τζατζίκι, πηχτό και κατάλευκο, φτιαγμένο από στραγγιστό γιαούρτι, μοσχοβολάει σκόρδο και αγγούρι. Πάνω στη σχάρα κοχλάζει ένα κατσαρολάκι με κόκκινη, πυκνή σάλτσα. "Αυτή...