Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη* Έχω μεγάλη φαντασία. Όταν ήμουν παιδί, με αφορμή τη λογοτεχνία, που είχα ανακαλύψει ως τον πιο φτηνό τρόπο να ταξιδεύεις, και με τον πατέρα μου να την καλλιεργεί με στοργή, παίρνοντας κάθε φορά το χαρτάκι με τον τίτλο και τον συγγραφέα, και την άλλη μέρα φέρνοντας το βιβλίο, έκανα απέραντες νοερές βόλτες στα βάθη της Ιστορίας αλλά και του μέλλοντος. Ομολογώ όμως πως δεν μπόρεσα να φανταστώ πως Έλληνες αριστεροί θα θέλανε, μαζί με μουσαφιραίους μουσουλμάνους, να γιορτάσουν τη μνήμη του Γιαχία Σινουάρ, ενός τζιχαντιστή χασάπη, ηγετικού στελέχους της Χαμάς, βασικού οργανωτή της τρομερής σφαγής της 7/10. Έλληνες το γένος ήθελαν να συμπράξουν σε εκδήλωση στο Σύνταγμα υπέρ αυτού που σχεδίασε τους αποκεφαλισμούς, το δέσιμο των γονιών απέναντι στα επίσης δεμένα παιδιά τους, ώστε να παρακολουθούν ο ένας τον βασανισμό, τον βιασμό, τον ακρωτηριασμό και στο τέλος τη δολοφονία του άλλου. Αυτός σχεδίασε και διέταξε...