Στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της, η Σελίν Σονγκ δεν γκρεμίζει το οικοδόμημα της ρομαντικής κομεντί, το υπονομεύει σιωπηλά, δουλεύοντας εκ των έσω με τα γνώριμα υλικά του είδους. 12 Αυγ. 2025 12:17 Ελισσαίος Βγενόπουλος Οι σχέσεις είναι ο καθρέφτης και το μαχαίρι: μάς δείχνουν ποιοι είμαστε και μάς κόβουν εκεί που δεν αντέχουμε, πάντα ζητώντας κάτι παραπάνω απ' την αλήθεια. Το "Ταιριάζουμε;" είναι το αθόρυβα αιχμηρό ερωτικό γράμμα ή ίσως η δηλητηριώδης επιστολή της σκηνοθέτριας Σελίν Σονγκ προς τον συναλλακτικό και ασίγαστο παλμό της Νέας Υόρκης. Στο επίκεντρό της είναι ο χαρακτήρας της Ντακότα Τζόνσον, η Λούσι, μια περιζήτητη επαγγελματίας προξενήτρα που μπορεί να κατασκευάσει παραμύθια για τους άλλους, αλλά στέκεται παράλυτη μπροστά στη δική της ζωή. Η ταινία ξεκινά με την Λούσι στο απόγειο του παιχνιδιού της. Διοργανώνει φλερτ σε γεύματα εξουσίας, σουαρέ στην ταράτσα, διακριτικά μπραντς σε ξενοδοχεία που μυρίζουν φρέσκο χρήμα.