Του Αλκιβιάδη Κεφαλά* Τρία σύγχρονα στιγμιότυπα, ένα διαφημιστικό βίντεο του υπουργείου Παιδείας με μοναδικό μαθητή έναν αλλοεθνή, η δημόσια δήλωση του πρωθυπουργού ότι είναι "αντινατιβιστής" και η έπαρση παλαιστινιακών σημαιών από την Αριστερά αποκαλύπτουν ένα κοινό ψυχολογικό υπόστρωμα: τη σύγχυση ταυτότητας ενός λαού που μισεί τον εαυτό του. Δεν πρόκειται για απλές ιδεολογικές πράξεις, πρόκειται για τη συλλογική προσπάθεια ενός πολιτισμού που παλεύει να ξεχάσει ποιος είναι, μήπως και απαλλαγεί από το βάρος της Ιστορίας του. Το πρώτο γεγονός, το διαφημιστικό βίντεο, φανερώνει τη βαθιά ανάγκη της χώρας να παρουσιάσει τον εαυτό της "εκσυγχρονισμένο, ανεκτικό, δυτικότροπο", επειδή διακατέχεται συλλογικά από κόμπλεξ κατωτερότητας. Στην ψυχολογική γλώσσα του Jung, είναι η μάσκα του προσώπου (persona) που φοράει η ελληνική κοινωνία για να γίνει αποδεκτή από τον "Ισχυρό Άλλον". Ο Έλληνας δεν προβάλλει τον εαυτό του όπως είναι, αλλά όπως...