"Το δάσος" του Ντέιβιντ Μάμετ είναι ένα έργο ονειρικού συμβολισμού, το οποίο ο Θοδωρής Αμπαζής σκηνοθέτησε "στριντμπεργκικά"... Ο "πατέρας" του αμερικανικού θεάτρου Ευγένιος Ο' Νιλ, με ευρωπαϊκές ρίζες που απλώνονται από την αρχαιοελληνική τραγωδία ως τον Σαίξπηρ και τους νεότερους Ίψεν και Στρίντμπεργκ, άφησε με τη σειρά του ως κληρονόμους και συνεχιστές του μία πλειάδα χαρισματικών Αμερικανών συγγραφέων -Τένεσι Ουίλιαμς, Θόρντον Ουάιλντερ, Άρθουρ Μίλερ, Έντουαρντ Άλμπι, Σαμ Σέπαρντ, Ντέιβιντ Μάμετ-, τους οποίους μας πρωτογνώρισε ο Κάρολος Κουν -καλή του ώρα- με το αξεπέραστο Θέατρο Τέχνης. Το θέατρο του Μάμετ ξεκινάει από την κοινωνική κριτική ενός Άρθουρ Μίλερ για να επικεντρωθεί στην αποκάλυψη του ψεύδους του "αμερικανικού ονείρου" και να ξεσκεπάσει την απάτη του δήθεν "αυτοδημιούργητου ανθρώπου". Αλλά δεν μένει μόνο εκεί, στην επιφανειακή αποτύπωση -με κατασκευαστική δεινότητα- των καταχθόνιων κατασταλτικών μηχανισμών του...