Ένα ερώτημα που ταλανίζει τους επιμελητές εκθέσεων -τουλάχιστον όσους/ες/α από μας ασχολούνται σοβαρά με το αντικείμενο, έχουν διαγράψει μια πορεία και διαθέτουν επίγνωση της θέσης, του ρόλου και της προσφοράς τους στο πεδίο- είναι πώς, πότε και από ποιους θα αξιολογηθεί το έργο τους. Το ερώτημα αυτό θα έπρεπε να απασχολεί τους επιμελητές όχι για λόγους υστεροφημίας, αλλά γιατί αποτελεί το επιστέγασμα της δράσης τους και, κατά έναν περίεργο τρόπο, αναπόσπαστο μέρος και προέκταση της πρακτικής τους. Πώς μπορεί να εκτιμηθεί το επιμελητικό έργο; Με ποια κριτήρια και κριτικά εργαλεία, με ποια μεθοδολογία; Πώς κρίνεται, ερμηνεύεται και συνοψίζεται η εργασία ενός επιμελητή, η επιμελητική του μέθοδος και η πρακτική μιας ορισμένης περιόδου δράσης του, πόσο μάλλον μιας ολόκληρης πορείας ή ζωής; Είναι αρκετή μια "έκθεση αρχείου" για να αποδώσει το πνεύμα, τη συμβολή και την παρακαταθήκη ενός επιμελητή ή μιας επιμελήτριας ή μιας επιμελητικής...