Καλωσήρθες, πέρασε, κάθισε αναπαυτικά, σήμερα θα σε βάλουμε μέσα στον κόσμο ενός δημοσιογράφου που γράφει για εστιατόρια, ταβέρνες, μεζεδοπωλεία και λοιπά φαγάδικα, καταλήγοντας συνήθως στο πόσα θα πληρώσεις αν πας να φας εκεί που σου λέει. Πώς τα υπολογίζει, τι φαντάζεται ότι θα παραγγείλεις, τι εννοεί με κρασί ή χωρίς, και διά πόσα άτομα διαιρεί κάθε φορά τον υποθετικό λογαριασμό;Πρώτα απ' όλα: Για τι είδους μαγαζί μιλάμε; Σε αντιστοιχία με την πραγματική ζωή, έτσι και στα ρεπορτάζ, τα άτομα που (ο εκάστοτε συντάκτης υποθέτει ότι) κάθονται γύρω από το τραπέζι αλλάζουν ανάλογα αν μιλάμε για εξοχική χασαποταβέρνα/ ολντσκούλ ταβερνάκι με μεζέδες που μπαίνουν όλοι στη μέση ή ρομαντίκ εστιατόριο/ γαστρομπιστρό/ χιπ νεοταβέρνα γνωστού σεφ. Στην δεύτερη περίπτωση, σας φανταζόμαστε ζευγάρι, οπότε παίρνουμε τον κατάλογο και προσθέτουμε τις τιμές δύο ορεκτικών (ενός από τα πιο ακριβά και ενός από τα μεσαίας κατηγορίας) και δύο κυρίως πιάτων...