Αφού έγραψα αυτό το κομμάτι για το δημοφιλές πρώην all day bar restaurant Apallou της Θεσσαλονίκης, που μετά από 20 χρόνια λειτουργίας άλλαξε ρότα κι έγινε bar ristorante italiano, έπιασα το άρθρο και το γύρισα ανάποδα. Δεν το τούμπαρα από καπρίτσιο, κάτι είχα στον νου μου... Παραδέχομαι πως με κάποιον τρόπο ήθελα να δώσω την απαραίτητη έμφαση στο επιδόρπιο, και τώρα που κέρδισα την προσοχή σας, θέλω να σας πω ότι αυτό το τιραμισού που φάγαμε εκεί ήταν... OMG! Για αυτό λοιπόν και ξεκινώ το θέμα γράφοντας για το γλυκό. Ήρθε και προσγειώθηκε ένα ολόκληρο ταψί από δαύτο στο τραπέζι μας, σταμάτησε κάθε συζήτηση, κοιταχτήκαμε μεταξύ μας, και γουρλώσαμε τα μάτια αναμένοντας της μοίρας το γραφτό. Ο καλός κύριος που το έφερε στην παρέα μας πήρε ένα μεγάλο κουτάλι σερβιρίσματος, έβγαλε ένα ογκώδες, αφράτο κομμάτι μέσα από το ταψί και το ακούμπησε προσεκτικά στο πιάτο που είχε φέρει μαζί του. Κι ενώ ελπίζαμε πως θα πάρει το πιάτο και θα φύγει...