"Σκέψου το σαν ένα σενάριο φτιαγμένο για το σώμα. Η χορογραφία είναι μια ενστικτώδης δημιουργική πράξη. Ψηλά το κεφάλι. Χαμογέλα. Περισσότερο. Ξανά", λέει ατάραχη από το αναπηρικό της αμαξίδιο η σπουδαία χορογράφος Ανιές Ντε Μιγ στη μαθήτριά της. Ο αέρας περνά μέσα από τις αρθρώσεις της. Ένας ήχος που θυμίζει ράγισμα βγαίνει από τα ηχεία. Τουτού, φόρμες, επιγονατίδες και σκισμένα μπλουζάκια χύνονται στο παρκέ. Μια ιεροτελεστία που επαναλαμβάνεται καθημερινά και εντατικά. Γυρισμένο με μια κάμερα 16mm και χωρίς επεξηγηματικά σχόλια, το Ballet (1995) του Φρέντερικ Γουάισμαν αποτελεί μία από τις πιο εμβληματικές προσπάθειες κινηματογραφικής καταγραφής του αμερικανικού μπαλέτου εντός και εκτός σκηνής. Φέτος, 30 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, το Ethnofest (Φεστιβάλ Εθνογραφικού Ντοκιμαντέρ της Αθήνας) γιορτάζει το σημαντικό αυτό έργο με μια επετειακή προβολή στις 28 Νοεμβρίου −την πρώτη μάλιστα προβολή του ντοκιμαντέρ στην Ελλάδα−...