Ο Βασίλης Παπαβασιλείου υπήρξε ένας καλλιτέχνης-συνείδηση. Ένας κωμικός φιλόσοφος με το δάχτυλο πάντα στο σφυγμό της Ιστορίας, που μιλούσε με σαρκασμό, αλλά άκουγε με στοργή. Γεννήθηκε στις Σέρρες. Γιος γεωπόνου δημοσίου υπαλλήλου -"κρατικού" έλεγε ο ίδιος ο Παπαβασιλείου με ένα υπομειδίαμα- και εγγονός αρχιμανδρίτη που ήρθε από την Κωνσταντινούπολη και μάθαινε στον εγγονό του Πλάτωνα, Ντοστογιέφσκι, του μιλούσε για ώρες και τον διαμόρφωσε μέχρι τα 15 του χρόνια. Μετά πήρε ο Κουν την σκυτάλη της διαμόρφωσης του θαύματος που υπήρξε ως πολίτης και διανοούμενος ο Παπαβασιλείου. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ Μεγάλωσε, λοιπόν, με εγκυκλοπαίδειες, ρήσεις σε καθαρεύουσα, και τρελή αγάπη για το ποδόσφαιρο που έπαιζε αριστοτεχνικά, στην ευρύτερη περιοχή των Σερρών. Μικρός ονειρευόταν να γίνει πρωθυπουργός - έστηνε συνοικέσια για τις φίλες της μητέρας του με ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ, εξαγγέλλοντας παροχές στους δημοσίους υπαλλήλους. Το...