Ορέστης Δαβίας Φωτογραφία: Αλίνα Λέφα 07.06.2025 • 07:11 Κοινοποίηση 0 Σχόλια Για μεγάλα χρονικά διαστήματα ζω, με σχεδόν απόλυτη την έννοια του όρου, μακριά από την πόλη. Κατοικώ σε ένα μικρό αγροτόσπιτο που βρίσκεται εντός μεγάλου ξέφωτου, περικυκλωμένο από ένα γερασμένο πευκοδάσος. Έχω βιώσει μέχρι τώρα δύο φορές την αγωνία της επελαύνουσας δασικής πυρκαγιάς, αλλά υπήρξα και μάρτυρας των τεράστιων δυνατοτήτων κατάσβεσής της που διαθέτουν οι τοπικές κοινωνίες. Γνωρίζω πως η σχέση του μεσογειακού δάσους με τη φωτιά είναι υπαρξιακή, βλέπω επίσης πόσο ελπιδοφόρα εξελίσσεται η φυσική αναγέννηση στις καμένες πλαγιές του βουνού που αγαπώ. Δεν είμαι ειδικός επί του αντικειμένου, έχω όμως διαμορφώσει γνώμη σχετικά με το πώς και το πότε της διαχείρισης και των επεμβάσεων που θα ήταν φρόνιμο να γίνονται. Να σας αποκαλύψω, λοιπόν, τα μέτρα στοιχειώδους αυτοπροστασίας που πήρα για να προστατέψω το αγρόκτημά μου. Περιμετρικώς έχω φυτέψει θάμνους...