Ανάμεσα σε ήχους κουδουνιών, μυρωδιές από ξύλο και σίδερο, ο Χαρίλαος Τζάνης επιμένει στην παράδοση και χαράζει τη δική του πορεία, εκεί όπου η λαϊκή τέχνη, συναντά την ψυχή του τόπου του, της Ηπείρου. Κάθε αντικείμενο, κάθε εργαλείο, κουβαλά μια παράδοση αιώνων και συνεχίζει να ανασαίνει ακόμα, μέσα από τα χέρια του. "Ο παππούς μου ήταν τεχνίτης", λέει με περηφάνια μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Τζάνης και εξηγεί πως, "ο παππούς μου ξεκίνησε, συνέχισε ο πατέρας μου, αλλά εγώ το κράτησα μόνος μου, στην αρχή σαν χόμπι. Ύστερα, όταν έμεινα χωρίς δουλειά, το έκανα επάγγελμα και σιγά σιγά, βγήκε από μέσα μου όλη αυτή η αγάπη για το ξύλο και τα παλιά παραδοσιακά εργαλεία". Στο μικρό του πάγκο, στην Αθήνα όπου κάθε Σάββατο και Κυριακή στήνει τον δικό του κόσμο, βρίσκεις γκλίτσες, κομπολόγια, σταυρουδάκια, καραβάκια, κουδούνια, μασάτια, σφοντύλια, εργαλεία του περασμένου αιώνα, όλα σαν μικρά έργα τέχνης που...