Τη συμμετοχή μιας κοινότητας στην παραγωγή ενός κοινωφελούς έργου στην Ηπειρο την αποκαλούν "Μιντάτι". Στις Κυκλάδες της δίνουν άλλο όνομα· τη λένε "Αμπασάδα" και στην Ικαρία "Αλλαξιά". "Η ουσία αυτής της ντοπιολαλιάς, όποιο όνομα και αν της δώσουμε, είναι να μοιράζεσαι κάτι μικρό ή μεγάλο με μια ομάδα. Το ίδιο δεν ισχύει και για την καλλιτεχνική έκφραση;", αναρωτιέται η Τζένη Αργυρίου. Η Ελληνίδα χορογράφος και καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας συνεχίζει την έρευνα που ξεκίνησε με το "Ανώνυμο" (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, 2018) πάνω στους παραδοσιακούς χορούς και στον τρόπο που λειτουργούσαν συνεκτικά για μια κοινότητα και παρουσιάζει το "Μιντάτι", διερωτώμενη ποια βήματα θα έβαζε στη σειρά ο σύγχρονος άνθρωπος για να επικοινωνήσει, να συνδεθεί. "Παλιά, υπήρχε ο χορός του θρήνου, του γάμου, της γιορτής. Σήμερα πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα αυτά; Δεν με ενδιαφέρει το λαογραφικό κομμάτι, όσο το να διερευνήσω...