Όλη η φρίκη της απλότητας μπορεί να χωρέσει μόνο μέσα στο στόμα των τεράτων που, αφού καταπίνουν ανθρώπους, καταπίνουν μαζί και τη γλώσσα των ανθρώπων Ενα ποτήρι από γυαλί χρειάζεται αιώνες ιστορίας μέχρι να φτάσει στα χέρια μας. Χρειάζεται μόχθο, φαντασία, εφευρετικότητα, εμπιστοσύνη, ειρηνική συνύπαρξη με τη φύση και τους άλλους. Ένα ποτήρι για να το κρατήσεις στο χέρι σου χρειάζεται την ανθρωπότητα ολόκληρη. Η καταστροφή ενός ποτηριού, από την άλλη, χρειάζεται μια απλή κίνηση, το σπρώχνεις από το τραπέζι (που κι αυτό χρειάστηκε την αιωνιότητα και την ανθρωπότητα για να φτιαχτεί), το ποτήρι πέφτει και καταστρέφεται. Χρειάστηκε μόνο μια στιγμή. Γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο απλό από τη φρίκη της καταστροφής. Αν αυτό συμβαίνει με ένα ποτήρι, ας φανταστούμε τι χρειάστηκε να ξοδευτεί μέχρι να γεννηθεί ένας άνθρωπος σήμερα. Πόσο άπειρο κύλησε κάτω από τις γέφυρες, πόση ασύλληπτη ύλη πάνω από τους πλανήτες, πόσος ανείπωτος "αήρ δικαίου"...