Βράδυ Σαββάτου, στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας στο Αμύνταιο, η μουσική και οι χοροί δεν θύμιζαν ούτε παράδοση ούτε εθνική μνήμη. Αντί για ελληνικά ακούσματα, αντήχησαν "αλυτρωτικά" τραγούδια σε βουλγαρικό ιδίωμα, μπροστά σε εκκλησία και σχολείο, με την ανοχή - ή την αδιαφορία - των τοπικών αρχών. Πρωταγωνιστικό ρόλο στη σιωπηλή νομιμοποίηση της εκδήλωσης είχε ο ίδιος ο δήμαρχος Αμυνταίου Ιωάννης Λιάσης, που όχι μόνο δεν την εμπόδισε, αλλά φέρεται να τη στήριξε θεσμικά. Το περιστατικό δεν ήταν απλώς μια πολιτιστική εκδήλωση, αλλά μια βεβήλωση του ιστορικού και πνευματικού φορτίου της περιοχής. Όπως κάποτε γράφτηκε στον τοίχο του παλατιού του Βαλτάσαρ "εμετρήθης, εζυγίσθης και ευρέθης ελλιπής", έτσι κι εδώ, οι υπεύθυνοι κρίνονται για τη στάση τους: ζυγίστηκαν και δεν στάθηκαν αντάξιοι της ευθύνης τους απέναντι στην Ιστορία, την Πίστη και την Πατρίδα.