Η γλώσσα δεν έχει εθνικά σύνορα. Είναι ποτάμι που κυλάει μέσα στους αιώνες, παρασύροντας λέξεις, έννοιες, ήχους. Κι αν ορισμένες λέξεις έχουν τουρκική ρίζα, δεν τις καθιστά λιγότερο ελληνικές στη σημερινή χρήση τους. Αντιθέτως: είναι ζωντανή απόδειξη της πολιτισμικής μας ανθεκτικότητας, της ικανότητάς μας να ενσωματώνουμε, να μεταπλάθουμε και να δημιουργούμε. Η ελληνική γλώσσα δεν είναι μόνο ένας ζωντανός οργανισμός - είναι και ένας καθρέφτης της ιστορίας μας. Μέσα της κουβαλά μνήμες, επαφές, συγκρούσεις και συγκατοικήσεις αιώνων. Όταν κοιτάξουμε από κοντά τις λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά, διαπιστώνουμε πως πολλές δεν γεννήθηκαν στα ελληνικά, αλλά προέρχονται από γλώσσες που συνυπήρξαν με τον ελληνικό λόγο: λατινικά, ιταλικά, αραβικά, αλλά και... τουρκικά. Το οθωμανικό παρελθόν άφησε πίσω του όχι μόνο αρχιτεκτονικά κατάλοιπα ή πολιτισμικά στοιχεία, αλλά και δεκάδες λέξεις που έγιναν δεύτερη φύση μας. Κι αν κάποιοι βιάζονται να...