Οι αραβικής προέλευσης λέξεις που επιβιώνουν ακόμη στη νεοελληνική καθημερινότητα δεν αποτελούν απλώς "ξενοφερμένα δάνεια". Είναι αποδείξεις της ιστορικής διασύνδεσης των λαών, της ρευστής ταυτότητας της γλώσσας και της δημιουργικής αποδοχής του Άλλου. Η ελληνική γλώσσα, με την ιστορική της αντοχή και τη λεξιπλαστική της ικανότητα, δεν υπήρξε ποτέ απομονωμένο γλωσσικό νησί. Αντίθετα, υπήρξε ανέκαθεν μια κιβωτός δανείων, ανταλλαγών και προσαρμογών. Από τα βάθη του Μεσαίωνα μέχρι την Οθωμανική περίοδο, η αραβική γλώσσα, μέσω κυρίως της τουρκικής διαμεσολάβησης, άφησε σημαντικά αποτυπώματα στο ελληνικό λεξιλόγιο. Πολλές από αυτές τις λέξεις είναι τόσο οικείες, ώστε ξεχνούμε πως η ρίζα τους ταξίδεψε από τις αγορές της Βαγδάτης και τις αυλές της Δαμασκού. Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά σε 10 χαρακτηριστικές περιπτώσεις, που αποδεικνύουν πως η καθημερινή μας γλώσσα έχει αραβικό... χρώμα. Μπαξές - Από το αραβικό bustan, μέσω του τουρκικού...