Αξιολόγηση ή επίθεση; Ο φόβος ξαναγυρνά στα σχολεία Θυμάμαι, όταν ήμουν μαθήτρια στο Δημοτικό, πριν από πολλά χρόνια δηλαδή, τον τρόμο που αισθανόμουν τις φορές εκείνες όπου ο Επιθεωρητής έμπαινε στην τάξη. Ήταν μία σκοτεινή αμίλητη φιγούρα, με σκούρα καπαρντίνα και μία γαμψή μύτη, που στα παιδικά μου μάτια έμοιαζε σαν ένα τέρας, που είχε έρθει για να μας κατασπαράξει. Θυμάμαι ακόμη τη φιγούρα του, κόντρα στο φως του παραθύρου, όπου σκυφτός και ανέκφραστος κράταγε σημειώσεις, για ότι γινόταν στην αίθουσα κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Η επίσκεψη του Επιθεωρητή στο σχολείο ήταν ένα μεγάλο γεγονός, που σκορπούσε πανικό σε όλους. Η δασκάλα μας όλες τις προηγούμενες ημέρες επικοινωνούσε πυρετωδώς με τους γονείς για να κανονίσει να είναι φρεσκοσιδερωμένη η ποδιά, να είμαστε διαβασμένοι, να είναι καθαρά τα νύχια μας και να έχουμε όλοι ένα λευκό μαντηλάκι πάνω στο θρανίο. Δε γνωρίζω τι ποινές υπήρχαν εκείνη την εποχή για τους εκπαιδευτικούς...