Η πολιτεία ζητά από τον εκπαιδευτικό αμέτρητα, του παρέχει ελάχιστα και τον θυσιάζει με την πρώτη ευκαιρία για να "ηρεμήσουν τα πνεύματα" Στα ελληνικά σχολεία αναδύεται μια σιωπηρή αλλά εκρηκτική κρίση: η διαρκής αμφισβήτηση, οι καταγγελίες και η δικομανία εις βάρος των εκπαιδευτικών αποδομούν τον θεσμό του σχολείου και δηλητηριάζουν τη σχέση εμπιστοσύνης με τους γονείς. Το ελληνικό σχολείο δεν είναι μόνο μια αίθουσα διδασκαλίας. Είναι μικρογραφία της κοινωνίας - και μάλιστα, της πιο αυθεντικής και ανεπεξέργαστης μορφής της. Εκεί που συναντώνται τα παιδιά, τα όνειρα, οι αγωνίες, οι αδυναμίες, αλλά και οι προβολές των ενηλίκων. Και δυστυχώς, όλο και πιο συχνά, συναντώνται και οι παθογένειες μιας κοινωνίας που αρνείται να εμπιστευτεί, να σεβαστεί, να ακούσει. Μιας κοινωνίας που "πνίγει" τον εκπαιδευτικό και, ταυτόχρονα, ζητά από αυτόν να αναστήσει την Παιδεία.Από την εμπιστοσύνη στην καχυποψία - και από τον σεβασμό στην καταγγελία Δεν...