Όταν μιλάμε για "υπερβαθμολόγηση", έμμεσα καλούμαστε οι εκπαιδευτικοί να γίνουμε πιο αυστηροί/ες στα λάθη, αδιαφορώντας για την παιδαγωγικά αναγκαία ώθηση και επιβράβευση για κάποια προσπάθεια Πριν κάμποσο καιρό δημοσιεύτηκε το αναλυτικό ρεπορτάζ του Απόστολου Λακασά στην Καθημερινή (και αναδημοσιεύτηκε από το alfavita) για την υπερβαθμολόγηση των μαθητών/μαθητριών με το προκλητικό τίτλο "Η πλασματική αριστεία των μαθητών". Στο άρθρο καταγράφονται κάποια ευκαιριακά ποσοστά αριστείων και βραβείων και θέσεις που με λίγα λόγια οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι εκπαιδευτικοί υποκύπτουν (για ποιο λόγο;) στους γονείς σαν άβουλα σχεδόν όντα ή σαν διεκπεραιωτές μιας γραφειοκρατικής κατάστασης. Μολονότι υπάρχουν και τέτοιοι/ες εκπαιδευτικοί, έχει σημασία να δούμε διαφορετικά το θέμα, ίσως λίγο εκ-κεντρι-κά. Η βαθμολογική αξιολόγηση του μαθητή/της μαθήτριας διαμορφώνεται από τους μαθησιακούς στόχους και την απόδοσή του/της με τρόπο ώστε να...