Από τη μια στιγμή στην άλλη, ο άνθρωπος που δίδαξε μια τάξη όλη τη χρονιά, που αντικατέστησε τον μόνιμο δάσκαλο, που στάθηκε σαν πυλώνας στο σχολείο της ακριτικής ή νησιωτικής Ελλάδας, παύει να έχει επαγγελματική υπόσταση. Όταν οι μαθητές ξεκινούν τις διακοπές τους και οι περισσότεροι εργαζόμενοι σχεδιάζουν τις καλοκαιρινές τους εξορμήσεις, μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων ζει ένα διαφορετικό καλοκαίρι - γεμάτο προσμονή, αβεβαιότητα και συχνά, σιωπηλή απόγνωση. Οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, που στελεχώνουν κάθε χρόνο χιλιάδες σχολικές αίθουσες σε όλη την Ελλάδα, βρίσκονται κάθε Ιούνιο μπροστά στο ίδιο ερώτημα: Θα εργαστώ ξανά τον Σεπτέμβριο; Και αν ναι, πού;Απόλυση κάθε Ιούνιο, προσδοκία κάθε Αύγουστο Η σύμβαση του αναπληρωτή τελειώνει με το κλείσιμο των σχολείων. Δεν υπάρχει αοριστία, ούτε υπόσχεση συνέχειας - παρά μόνο μια "ευχαριστήρια απόλυση" και η προτροπή να κάνουν αίτηση ξανά. Από τη μια στιγμή στην άλλη, ο άνθρωπος που δίδαξε μια...