Η λύση βρίσκεται στη συνεργασία Ελλάδας, Τουρκίας, Αιγύπτου, Λιβύης ( Κύπρου) για συμφωνημένη οριοθέτηση στην Αν. Μεσόγειο όπως επιτάσσει η UNCLOS. Οι μονομερείς οριοθετήσεις και αποκλεισμοί καταλήγουν σε τερατογεννήσεις. Η Λιβύη προκαλεί βάναυσα την Ελλάδα. Αλλά πώς κατέληξε η Λιβύη ως οιονεί προτεκτοράτο στην αγκαλιά της Τουρκίας; Κατέληξε γιατί η Τουρκία της προσέφερε "γη και ύδωρ" ενώ η Ελλάδα διέπραττε το ένα στρατηγικό λάθος μετά το άλλο. Την τρέχουσα κρίση με τη Λιβύη άναψε η κατάθεση του Ελληνικού Θαλάσσιου Σχεδιασμού "με ακρότατα όρια θαλάσσιων ζωνών" τον περασμένο Απρίλιο. Είχαμε επισημάνει τότε ότι αυτό ήταν λάθος και ότι η Τουρκία θα αντιδρούσε βίαια. Αντιδρά μέσω Λιβύης (Π.Κ.Ιωακειμίδης, "Οι βλαβερές συνέπειες ενός σχεδιασμού, ΘΣΧ", "ΤΑ ΝΕΑ", 24/4). Οι λόγοι υποβάθρου όμως πάνε βαθύτερα. Ειδικότερα: Πρώτον, η Ελλάδα απέτυχε να δει τον κίνδυνο εισπήδησης της Τουρκίας στη διαδικασία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών. Ελλάδα και...