Η μαρτυρία μίας μητέρας αποκαλύπτει τα προβλήματα στην εφαρμογή της "συμπερίληψης" στα ειδικά σχολεία και την αίσθηση αδιαφορίας απέναντι στα παιδιά με αναπηρία Όλοι μιλάνε για ευαισθησία. Όλοι συγκινούνται όταν ακούν για παιδιά με αναπηρία. Όλοι θα κάνουν μια ανάρτηση την Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας και θα πουν ότι "στηρίζουν" τη διαφορετικότητα. Ότι "νοιάζονται" για τη συμπερίληψη. Μέχρι να χρειαστεί να το αποδείξουν. Στην Ηλιούπολη υπάρχει ένα Ειδικό Γυμνάσιο και Λύκειο. Ένα από τα δύο σε όλη την Αττική. Δεν ξέρω αν το έχεις προσέξει ποτέ. Ίσως δεν σου χρειάστηκε. Εμάς μας χρειάστηκε. Όταν το παιδί μου ξεκίνησε στο ειδικό σχολείο της Ηλιούπολης, σκέφτηκα πως ήμουν τυχερή. Το σχολείο είναι κοντά μας. Δεν χρειάζεται να κάνει χιλιόμετρα. Δεν χρειάζεται να ξυπνάει χαράματα, να ταλαιπωρείται. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα... Ποτέ δεν φανταζόμουν πως το σχολείο του παιδιού μου θα έπρεπε να δώσω τόση μεγάλη μάχη. Λυπάμαι που το λέω, αλλά...