Είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα παιδί που μαθαίνει να "ονειρεύεται χωρίς όρια" και σε ένα άλλο που μαθαίνει να ονειρεύεται στο εμβαδόν της πραγματικότητας που ζει Υπάρχει μια σιωπηλή σκηνή που παίζεται καθημερινά μέσα στις σχολικές αίθουσες της χώρας - όχι στα δελτία ειδήσεων ούτε στα στατιστικά των εξετάσεων, αλλά στις μικρές ματιές των παιδιών. Κάποιοι μαθητές μιλούν για όνειρα σπουδών στο εξωτερικό, για πανεπιστήμια και επιστήμες∙ άλλοι, πιο πίσω στα θρανία, δεν τολμούν να πουν τίποτα. Όχι γιατί δεν έχουν όνειρα - αλλά γιατί έχουν μάθει πως το δικό τους όνειρο πρέπει πρώτα να περάσει από τη στενωπό της πραγματικότητας.Το όνειρο που κοστολογείται Για να έχεις όνειρα, χρειάζεται πρώτα να έχεις το "χώρο" να τα γεννήσεις. Να έχεις ένα δωμάτιο ήσυχο για διάβασμα, έναν υπολογιστή που δεν σέρνεται, γονείς που δεν μετρούν τα ψιλά πριν πληρώσουν το ρεύμα. Για πολλούς μαθητές, αυτά τα αυτονόητα δεν υπάρχουν. Έτσι, το όνειρο δεν είναι "να...