Η δημόσια συζήτηση γύρω από τα κενά στα σχολεία τείνει, δυστυχώς, να εκτρέπεται από το ουσιώδες: τον ελλιπή σχεδιασμό του Υπουργείου Παιδείας Αντί να αναγνωριστούν οι διαχρονικές ανεπάρκειες στον προγραμματισμό προσλήψεων και στην έγκαιρη κάλυψη αναγκών, στοχοποιούνται οι νεοδιόριστες μητέρες που ασκούν το θεμελιώδες δικαίωμα της άδειας ανατροφής. Η επίθεση αυτή δεν είναι απλώς άδικη, είναι επικίνδυνη. Διότι επιχειρεί να μεταθέσει την ευθύνη από την πολιτεία στους ώμους των γυναικών που προσπαθούν να ισορροπήσουν τον ρόλο της εκπαιδευτικού με αυτόν της μητέρας. Πρόκειται για γυναίκες που, με κόπο και προσήλωση, στήριξαν τη δημόσια εκπαίδευση σε χρόνια επισφάλειας και αναπληρώσεων και σήμερα βρίσκονται αντιμέτωπες με μια νέα μορφή απαξίωσης: την ενοχοποίηση της μητρότητας. Αλήθεια, πώς μπορεί ένα Υπουργείο να μιλά για "κενά που προκαλούν οι άδειες" όταν δεν έχει διασφαλίσει τους απαραίτητους πίνακες κάλυψης; Πώς γίνεται να...