Μια εκπαιδευτική πολιτική που φορτώνει τα βάρη σε λάθος πλάτες Αν κάποιος περνούσε έστω για μια εβδομάδα μέσα σε μια σχολική αίθουσα, θα διαπίστωνε ότι όσα συμβαίνουν εκεί δεν είναι μόνο "προβλήματα του σχολείου", αλλά καθρέφτης μιας ολόκληρης κοινωνίας. Τα ξεσπάσματα, οι εντάσεις, η βία χαμηλής ή υψηλής έντασης, δεν φύονται στο θρανίο. Μεταφέρονται από κάπου αλλού -από το σπίτι, από το κοινωνικό περιβάλλον, από τις οικονομικές συνθήκες, από την πολιτισμική πίεση που βαραίνει την καθημερινότητα των παιδιών. Και αυτή η μεταφερόμενη πίεση, περνάει τελικά και στον εκπαιδευτικό, που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή χωρίς επίσημη ασπίδα. Παράλληλα, η κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική μοιάζει τα τελευταία χρόνια να στηρίζεται σε ένα παράδοξο: απαιτεί από τον εκπαιδευτικό υπερδυνάμεις για να διαχειριστεί συνθήκες που δεν ελέγχει και, όταν το σύστημα δεν λειτουργεί, τον ορίζει αποκλειστικό υπεύθυνο. Ας δούμε λοιπόν τις βαθύτερες αιτίες που...