Ίσως, σε έναν κόσμο που διασπάται για ψύλλου πήδημα, η τάξη να είναι ο χώρος όπου τα παιδιά μαθαίνουν ξανά πώς είναι να μένεις παρών. Τις προάλλες, μέσα σε μία αίθουσα της Α' Γυμνασίου, μπήκε ένας μπάμπουρας*. Ένα απλό έντομο, από αυτά που ούτε θα τους έκαναν εντύπωση αν το έβλεπαν έξω στη φύση. Κι όμως, εκείνη τη στιγμή, όλη η προσοχή των παιδιών συγκεντρώθηκε πάνω του για τρία ολόκληρα λεπτά. Μια τόσο σπάνια εστίαση που σπάνια βλέπει κανείς στο μάθημα. Ο δάσκαλος ένιωσε ένα παράξενο "γιατί αυτός κι όχι εγώ". Η σκηνή είναι μικρή αλλά λέει μια μεγάλη ιστορία: την ιστορία της συγκέντρωσης που χάνεται εύκολα στα σημερινά σχολεία.Το "short attention span" της εποχής μας Έρευνες δείχνουν ότι η μέση ανθρώπινη προσοχή έχει μειωθεί από τα 12 δευτερόλεπτα πριν 20 χρόνια στα περίπου 8 σήμερα· κι αν εστιάσουμε αποκλειστικά σε παιδιά, εφήβους και νέους, η πτώση φαίνεται ακόμη μεγαλύτερη. Οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί το βιώνουν καθημερινά: "Είναι...