Αφού το επιτελικό κράτος έλεγχε όλους τους αρμούς της εξουσίας, αυτό κατηγορείται για τα φαινόμενα εκφυλισμού. Η κοινή εμπειρία δείχνει ότι όταν χρειάζεται φως και καθαρές κουβέντες αλλά επιλέγεις να επενδύεις στον κυνισμό και τη λήθη, στρώνεις το χαλί για το επόμενο σφάλμα. Όταν τυχαία -από μία έρευνα που έκαναν οι υπηρεσίες ασφαλείας του Ευρωκοινοβουλίου- αποκαλύφθηκε το καθ' ημάς σκάνδαλο των υποκλοπών, επιστρατεύτηκε ο κυνισμός: "Ε, όλοι τα ίδια κάνουν!". Όταν τα ρουσφέτια και -κυρίως- η έλλειψη έγνοιας (αφού ο αρμόδιος υπουργός είχε λάβει 12 επιστολές που προειδοποιούσαν για κίνδυνο, αλλά αδράνησε...) οδήγησαν στην τραγωδία των Τεμπών, οι ευθύνες αποδόθηκαν στις "χρόνιες παθογένειες" -στον κ. Κανένα. Κι όταν, τελευταία, η Ευρωπαία Εισαγγελέας οδήγησε την δικαστική έρευνα στον ΟΠΕΚΕΠΕ μέχρι τέλους, έγινε επίκληση του "βαθέως κράτους" -που υποτίθεται ότι είναι τόσο βαθύ ώστε, παρά τις άοκνες προσπάθειες μιας 6ετίας, αυτό ζει και...