Παρά την αλλαγή του τοπίου όμως, ιδιοφυίες υπάρχουν και τώρα, όπως ο Andrew Wiles (τελευταίο θεώρημα του Fermat), ο Terence Tao και ο Grigori Perelman (εικασία του Poincare), χωρίς ίσως να γίνονται πολιτισμικοί ήρωες όπως παλιά. Στην ιστορία των μαθηματικών υπήρξαν αρκετά ονόματα τα οποία απέκτησαν σχεδόν μυθικό χαρακτήρα, όπως ο Ευκλείδης, ο οποίος θεμελίωσε τη γεωμετρία, ο Euler, ο οποίος διείσδυσε σχεδόν σε κάθε πτυχή της επιστήμης αυτής και ο Gauss που δίκαια χαρακτηρίζεται ο πρίγκιπας των μαθηματικών. Οι μορφές αυτές όχι μόνο παρήγαγαν ριζοσπαστικές ιδέες, αλλά καθόρισαν τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε τα μαθηματικά μέχρι σήμερα. Πλέον όμως η εμφάνιση τέτοιων μοναχικών γιγάντων έχει περιοριστεί σημαντικά και αυτό οφείλεται στην τεχνολογία, στην εξειδίκευση και τελικά στην ίδια τη φύση της μαθηματικής δημιουργίας, η οποία εξελίχθηκε και άλλαξε πρόσωπο. Στους πρώτους αιώνες της μαθηματικής ιστορίας η γνώση ήταν συγκεντρωμένη και...