Στην άλλη άκρη της γραμμής, μια παιδική φωνή - απόλυτα όμοια με της κόρης μου -έκλαιγε με λυγμούς: "Μανούλα μου, έσπασα το πόδι μου... το πόδι μου, μαμά..." Πριν από λίγες ημέρες, βίωσα ένα περιστατικό που με συγκλόνισε. Ήταν περίπου 10 το πρωί, όταν δέχτηκα ένα τηλεφώνημα την ώρα που η 11χρονη κόρη μου βρισκόταν στο σχολείο. Στην άλλη άκρη της γραμμής, μια παιδική φωνή - απόλυτα όμοια με της κόρης μου -έκλαιγε με λυγμούς: "Μανούλα μου, έσπασα το πόδι μου... το πόδι μου, μαμά...". Η φωνή, ο τρόπος που μιλούσε, η ένταση, το ηχόχρωμα, η συναισθηματική φόρτιση - όλα ταίριαζαν απόλυτα με τη φωνή του παιδιού μου. Για λίγα δευτερόλεπτα ένιωσα να παραλύω από φόβο. Μόνο όταν κατάφερα να σκεφτώ πιο ψύχραιμα, συνειδητοποίησα πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Αν είχε συμβεί πραγματικά κάτι τόσο σοβαρό, δεν θα με καλούσε η ίδια. Το τηλεφώνημα διακόπηκε απότομα και αμέσως επικοινώνησα με το σχολείο και διαπίστωσα πως είχα πέσει θύμα μιας ψηφιακής...