Όταν ο δάσκαλος μπαίνει στην τάξη με ανασφάλεια, φόβο και εξάντληση, η ποιότητα της διδασκαλίας υποβαθμίζεται. Η σχολική σχέση χάνει το ανθρώπινο στοιχείο της εμπιστοσύνης και γίνεται μια μηχανική διαδικασία, προσανατολισμένη στο "να μη δημιουργήσω πρόβλημα". Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική σχολική τάξη βιώνει μια ριζική μεταβολή στο εσωτερικό της κλίμα. Εκεί όπου ο δάσκαλος και ο καθηγητής όφειλαν να λειτουργούν ως φορείς γνώσης, παιδαγωγικής μέριμνας και δημοκρατικής αγωγής, κυριαρχεί ολοένα και περισσότερο ένα περιβάλλον φόβου, καχυποψίας και επιτήρησης. Η θεσμική θωράκιση των διευθυντών σχολικών μονάδων, η "λειτουργία" της αξιολόγησης και οι επαναλαμβανόμενες πειθαρχικές διώξεις ακόμη και για εκφράσεις γνώμης, συνθέτουν ένα τοπίο που αλλάζει βίαια τη σχέση εκπαιδευτικού - μαθητή - σχολείου. Οι τελευταίες νομοθετικές παρεμβάσεις του Υπουργείου Παιδείας δεν περιορίζονται σε ζητήματα διοίκησης. Στην πράξη, διαμορφώνουν ένα πειθαρχικό...