Συγκλονίζει η ανοιχτή επιστολή Μετά τη Σφαγή στον Άγιο Ηλία - Από έναν Επιζώντα "Ντάνι Μ., Επιζών της επίθεσης Όταν ήμουν παιδί και μεγάλωνα μέσα στην αποξένωση που έφερναν ο εξισλαμισμός και ο εκαραβισμός, ρώτησα κάποτε τη γιαγιά μου: "Γιατί δεν έχουμε δικό μας κράτος;" Χαμογέλασε και μου είπε: "Έχουμε. Είναι πίσω από τη θάλασσα. Λέγεται Ελλάς. Είναι όλοι Ρωμιοί εκεί. Και παντού βλέπεις εικόνες." "Πώς μοιάζουν;" τη ρώτησα. "Σαν εσένα. Καφετιά μάτια, καστανά μαλλιά, γνώριμα πρόσωπα." "Τι τρώνε;" "Ό,τι κι εμείς - ντολμάδες, ελιές, και πίνουν ούζο όπως εμείς πίνουμε αράκ." "Και πώς χορεύουν;" "Χορεύουν σε κύκλο, όπως εμείς τη ντάμπκε. Και αγαπούν τις εικόνες, όπως εμείς." Χθες, παραλίγο να τη συναντήσω ξανά. Η γιαγιά μου έφυγε απ' τη ζωή το 2005. Εγώ επέζησα της βομβιστικής επίθεσης στον Άγιο Ηλία για λίγα δευτερόλεπτα. Αν είχα πεθάνει, ξέρω τι θα μου έλεγε: "Μην ανησυχείς. Η χώρα πίσω απ' τη θάλασσα, η Ελλάς, θα σας βοηθήσει." Αλλά...