Παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες περί ενεργειακής ασφάλειας, η προώθηση νέων μονάδων φυσικού αερίου αποκαλύπτεται ως ακριβό και αχρείαστο σχέδιο: με περιορισμένο ρόλο στο μέλλον και ανάγκη κρατικής ενίσχυσης για να επιβιώσουν, τα έργα φαίνεται να εξυπηρετούν επενδυτικά συμφέροντα και όχι τις πραγματικές ανάγκες του ενεργειακού συστήματος. Το αφήγημα περί ανάγκης νέων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο το φυσικό αέριο δεν αντέχει σε σοβαρή τεχνική και οικονομική ανάλυση, ειδικά στο μεταβαλλόμενο ενεργειακό τοπίο όπου οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) καταλαμβάνουν πλέον κυρίαρχη θέση. Παρά τις επενδύσεις ύψους 1,6 δισ. ευρώ και την επιμονή του ΥΠΕΝ ότι οι μονάδες φυσικού αερίου είναι κρίσιμες για την ενεργειακή ασφάλεια, η πραγματικότητα του μέλλοντος τις καταδικάζει σε ρόλο επικουρικό, περιορισμένο σε λίγες ώρες λειτουργίας ετησίως. Με άλλα λόγια, δεν πρόκειται να αποτελούν μονάδες βάσης - αλλά εφεδρείες για αιχμές. Όταν οι ίδιες...